Angažovan i mračan film u režiji Mladena Đorđevića koji se svojim filmovima pretplatio na FEST, bavi se našim vremenom, vremenom bez ideala, energije, vremena letargije i konzumerizma. Mesto radnje je neimenovani industrijski gradić u Istočnoj Srbiji. Lokalna fabrika, koja je u socijalizmu hranila grad, propala je.
Nakon što su u požaru i sumnjivoj privatizaciji izgubili svoje bližnje, svoj posao i dostojanstvo, grupa bivših radnika u borbi za pravdu pribegava natprirodnom. Očaj i beznađe su ti koji ljude teraju da utehu potraže u lažnim prorocima (Mija kojeg tumači Leon Lučev). Dodatna ironija i simbolika krije se i prenameni zemljišta na kojem se nalazi fabrike.
“Apsurdne situacije u mojim filmovima proističu iz toga što su moji junaci, koji su često autsajderi, stavljeni u sukob sa nečim mnogo jačim i većim od sebe. To je izvor crnog humora u filmu,” , zaključuje reditelj.
Film tematizuje probleme ekologije, porodičnog nasilja, pogubnog dejstva rijaliti-programa na mentalno stanje nacije, smeštajući radnju u sredinu ljudi sa margina. Tako on pokreće pitanja oslobađanja; unutrašnjeg i spoljnjeg, kao i pitanje zamena uloga, pri kojem onaj ko je bio potlačen postaje eksploatator. Moguće primedbe mogu se dati na održavanje dinamike radnje.
Pored Tamare Krcunović briljantne u ulozi udovice Cece, uloge tumače Leon Lučev, Momo Pićurić, Ivan Đorđević, Lidija Kordić, Mirsad Tuka, Szilvia Krizsan, Olivera Viktorović, Tomislav Trifunović, Dobrila Stojnić… Time reditelj nastavlja sa praksom da profesionalne glumce u filmu kombinuje sa naturščicima.
Mladen Đorđević je diplomirao filmsku i TV režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu sa dugometražnim dokumentarnim filmom Made In Serbia (2005) koji je premijerno prikazan na FEST-u. Autor je više kratkih igranih i dokumentarnih filmova. Njegov prvi dugometražni igrani film je Život i smrt porno bande (2009). Režirao je priču Saša u omnibusu Jednaki (2014) premijerno prikazanom na festivalu u Sarajevu. Šest godina kasnije, na 48. FEST-u prikazan je njegov film Sumrak u bečkom haustoru (2020).
Nakon što su u požaru i sumnjivoj privatizaciji izgubili svoje bližnje, svoj posao i dostojanstvo, grupa bivših radnika u borbi za pravdu pribegava natprirodnom. Očaj i beznađe su ti koji ljude teraju da utehu potraže u lažnim prorocima (Mija kojeg tumači Leon Lučev). Dodatna ironija i simbolika krije se i prenameni zemljišta na kojem se nalazi fabrike.
“Apsurdne situacije u mojim filmovima proističu iz toga što su moji junaci, koji su često autsajderi, stavljeni u sukob sa nečim mnogo jačim i većim od sebe. To je izvor crnog humora u filmu,” , zaključuje reditelj.
Film tematizuje probleme ekologije, porodičnog nasilja, pogubnog dejstva rijaliti-programa na mentalno stanje nacije, smeštajući radnju u sredinu ljudi sa margina. Tako on pokreće pitanja oslobađanja; unutrašnjeg i spoljnjeg, kao i pitanje zamena uloga, pri kojem onaj ko je bio potlačen postaje eksploatator. Moguće primedbe mogu se dati na održavanje dinamike radnje.
Pored Tamare Krcunović briljantne u ulozi udovice Cece, uloge tumače Leon Lučev, Momo Pićurić, Ivan Đorđević, Lidija Kordić, Mirsad Tuka, Szilvia Krizsan, Olivera Viktorović, Tomislav Trifunović, Dobrila Stojnić… Time reditelj nastavlja sa praksom da profesionalne glumce u filmu kombinuje sa naturščicima.
Нема коментара:
Постави коментар