Početak druge nedelje 53. BEMUS-a obeležio je grandiozan koncert naše poznate violončelistkinje Ksenije Janković uz violinistkinju Kandidu Tompson i orkestar Opere i teatra Madlenijanum pod dirignentskim vođstvom Dejana Savića. Ovo je bila retka i dragocena prilika da domaća publika uživo čuje našu proslavljenu muzičarku koja godinama živi i radi van naše zemlje. Na program su bila dela Rosinija - Uvertira iz opere „Svraka kradljivica“,Čajkovskog - Svita iz baleta „Krcko Oraščić“, op. 71a i Bramsa - Koncert za violinu i violončelo op. 102.
Violinistkinja Kandida Tompson studirala je kod poznatog
pedagoga Dejvida Takenoa u Gildhol školi za muziku i dramu u Londonu, gde je
stekla diplomu soliste. Nakon školovanja, osvaja brojne nagrade na
takmičenjima, uključujući i međunarodno takmičenje „Muzičke omladine“ u
Beogradu. Kandida Tompson nastupala je kao solista sa mnogim orkestrima u
Evropi, Sjedinjenim Državama i istočnoj Aziji, kao i sa Moskovskim kamernim
orkestrom, Bečkom simfonijetom, Simfonijskim orkestrom iz Tokija, Engleskim
gudačkim orkestrom, Amsterdamskom simfonijetom i Holandskom kamernom
filharmonijom. Predvođena Kandidom Tompson, Amsterdamska simfonijeta je snimila
do sada devet albuma. Najnoviji je „Argentinski album“ sa Kandidom Tompson kao
solistkinjom Pjacolinog dela „Četiri godišnja doba u Buenos Ajresu“, a na disku
je i Hinasterino remek-delo za gudački orkestar - Koncert za gudačke
instrumente. Kandida je takođe kao član Klavirskog trija Hamlet, zajedno sa
Paolom Đakometijem i Ksenijom Janković, 2015. godine objavila dva Mendelsonova
klavirska tria, a debitovali su i u Sjedinjenim Američkim Državama.
Ksenija Janković je rođena u srpsko-ruskoj porodici
muzičara. Očarana violončelom, počela je da svira u šestoj godini, a već sa
devet godina je debitovala sa Beogradskom filharmonijom. Kao državni
stipendista, nastavila je školovanje u Centralnoj muzičkoj školi pri Moskovskom
konzervatorijumu kod Stefana Kaljanova i Mstislava Rostropoviča. Studije je
nastavila kod Pjera Furnijea u Švajcarskoj i Andrea Navare u Nemačkoj. Nakon
pobeda na nekoliko nacionalnih i internacionalnih takmičenja, međunarodnu
afirmaciju je stekla posle osvajanja prve nagrade slavnog Konkursa „Gaspar
Kasado“ u Firenci, 1981. godine. Saradnja sa Šandorom Vegom i Đerđom Šebekom
duboko je i trajno inspiriše. Solističke koncerte Ksenije Janković u Parizu,
Londonu, Berlinu i Moskvi, ali i Beogradu i Novom Sadu, kao i njene nastupe sa
velikim orkestrima kakvi su londonski Filharmonija orkestar, Budimpeštanska
filharmonija, Orkestar Romanske Švajcarske, orkestri Radio Berlina, Kopenhagena
i Madrida, kritika je opisala kao potresne i nezaboravne. Ksenija Janković je
posvećeni kamerni muzičar. Svira sa umetnicima poput Gidona Kremera, Andraša
Šifa, Tabee Cimerman i redovni je gost međunarodnih festivala u Austriji,
Švajcarskoj, Engleskoj, Nemačkoj i Koreji. Bila je profesor violončela na
Visokoj školi za muziku u Vircburgu (1994-2004), a od tada predaje na Visokoj
školi za muziku u Detmoldu (Nemačka).
Dejan Savić je diplomirao dirigovanje na Fakultetu muzičkih
umetnosti u Beogradu, a zvanje magistra dirigovanja stekao je na Akademiji
umetnosti u Novom Sadu. Glavni je dirigent beogradske Opere i baleta od 1993, a
direktor Opere i baleta bio je od 2001. do 2004. godine. U isto vreme je
muzički rukovodilac Kamernog orkestra PRO CLASSICA, kao i renomiranog Mešovitog
hora „Braća Baruh“. Od 2005. do 2007. godine Dejan Savić je bio upravnik
Narodnog pozorišta, a potom direktor Opere, u kojoj od 2010. godine deluje kao
glavni dirigent pozorišta. Već 2012. godine vraća se na mesto upravnika
Narodnog pozorišta, gde ostaje do 2018. godine. Sa svojim horom, kao i sa
drugim horovima kojima je dirigovao, sudelovao je na brojnim uglednim
međunarodnim horskim festivalima, osvajajući mnogobrojne nagrade i priznanja.
Dejan Savić je delovao kao stalni gost dirigent Simfonijskog orkestra i Hora
Grčkog radija (ERT). Njegova pedagoška karijera podrazumeva angažman na
nekoliko muzičkih akademija u zemlji i inostranstvu, kao i niz majstorskih
kurseva u više evropskih zemalja, koje održava i danas. Nosilac je brojnih
domaćih i inostranih nagrada i priznanja, između ostalih Zlatnog beočuga,
Vukove nagrade, Srebrne zvezde Republike Italije, Zvezde reda Malteškog krsta i
drugih.
Fotografije: Belkisa Beka Abdulović
Нема коментара:
Постави коментар