Knjiga poznatog italijanskog
istoričara Eđidija Ivetića Granica na Mediteranu objavljena je nedavno u izdanju Arhipelaga u ediciji Kultura i istorija, u prevodu dr Mile
Samardžić.
Granica na Mediteranu posvećena je susretima
kultura, ali i sukobima istorijskih, političkih i nacionalnih težnji na
Mediteranu od sredine XIII do kraja XX veka. Na
jednoj strani te mediteranske granice, koja je uvek vrlo uzbudljiva, a
povremeno i u znaku dramatičnih promena, Ivetić vidi italijanski svet, dok na
drugoj strani iste granice posmatra južnoslovenski svet. Mada u južnoslovenskom
svetu opaža razlike, prelaze i promene, Ivetić veruje da je izraz „južnoslovenski
svet“ najbolji, najobuhvatniji i najtačniji mogući opis stanovništva koji živi
na jadranskoj obali i u njenom zaleđu.
Posmatrajući Istočni Jadran kao
uzbudljivo i sadržajno polje kontakta, Ivetić detaljno prikazuje istoriju
mletačke Istre i mletačke Dalmacije, istoriju slovenskih težnji, Dubrovačke
Republike, turskih i austrijskih osvajanja, uspona i padova gradova, Primorja i
njegovog kontinentalnog zaleđa, sve do modernih vremena u kojima stare rasprave
i neizvesnosti doživljavaju čas kulminacije.
Ivetićeva velika sinteza dolazi
sve do Osimskih sporazuma i do ratova za jugoslovensko nasleđe u devedesetim
godinama, prikazujući časove razumevanja i velikih sukoba, ishode
suprotstavljenih težnji, kao i istoriju formiranja nacionalnih identiteta na
obalama Istočnog Jadrana.
"Čini se da je
istočni Jadran predodređen da pripada različitim geografijama: prevashodno
pripada širem prostoru koji danas određujemo kao zapadni Balkan; to je svakako diskutabilan termin, ali neophodan da
se na neki način označe strukture proistekle iz nekadašnje Jugoslavije;
uostalom, u geografskom smislu reč je o zapadnoj strani balkanske regije.
Međutim, istočni Jadran, u slučajevima današnje Julijske krajine, slovenačke i
hrvatske obale (uključujući Dalmaciju), pripisuje se kulturnom području srednje
Evrope, odnosno Mitelevrope. Drugim rečima, nalazimo se u zoni na granici
različitih pojmovnih atribucija, između srednje i južne Evrope, između zapadne
i istočne ili jugoistočne Evrope. U svakom slučaju, nalazimo se na Mediteranu.
Verujem da su ovi elementi dovoljni da se istočni Jadran (i Jadran u celini)
razmatra kao jedan subjektivitet, a ne samo kao okvir za „druge“ istorije
(istorije Venecije, carstava i nacija) i za druge geografije. To je primorje s
konotacijama i aporijama istorijskih regija i specifičnih mesta koja mu
pripadaju (Istra, Dalmacija, Albanija, kao i Trst, Rijeka, Dubrovnik): jedna od
mnogostrukih granica koje se mogu uočiti između Jadrana i dunavskog basena", naglašava Eđidio Ivetić.
Otuda bi, po njemu, Istočni
Jadran bi trebalo da se posmatra i izučava kao poseban istorijski prostor, kao
istorijski i istoriografski problem u okviru Mediterana i Evrope:
Ukoliko se shvata
kao istorijski transverzalni subjekt/objekat kulturnih prostora, istočni Jadran
može postati mesto suočavanja nacionalnih istoriografija koje mu pripadaju.
Zapravo, kao polazna tačka rasprave predlaže se tumačenje granica između jedne Italije i jedne jadranske Slavije, kao jezičkih, kulturnih i
identitetskih prostora od poznog srednjeg veka do današnjih dana.
Upravo
sadašnje preovlađujuće razumevanje Mediterana i, pogotovu, Istočnog Jadrana
ukazuju, kako smatra pisac Granice na
Mediteranu, kako na obe jadranske obale ima više političke nego kulturne
volje.
"Na obe jadranske
obale izbegava se kulturno i istoriografsko suočavanje. Nema konstruktivne
razmene, u smislu razvoja diskusije oko najvažnijih pitanja, niti prenošenje
iskustava, u cilju izučavanja glavnih epoha. Takva je sad situacija. Postoji
više političke nego kulturne volje da se ide dalje od toga. Verovatno će svako
nastaviti da neguje svoju istinu o prošlosti i pokušavaće da ima razumevanja i
tolerancije prema drugoj strani. Mediteran, mediteranski okvir, možda više nego
onaj srednjoevropski ili balkanski, moći će da pomogne da se prizna i prihvati
istorija zajedničkog življenja i suprotstavljanja", kaže Eđidio Ivetić na završnim stranama svoje
kapitalno važne knjige.
Eđidio Ivetić (1965) profesor je moderne evropske istorije i istorije
Istočne Evrope na Univerzitetu u Padovi. Oblasti njegovog stručnog
interesovanja su istorija Istočnog Mediterana, istorija Istočne Evrope,
istorija Venecije, istorija Centralne Evrope, društvena i kulturna istorija. Eđidio
Ivetić je radio u više međunarodnih istraživačkih projekata koji su posvećeni
istoriji Istočne Evrope ili istoriji Jugoslavije. Pored Granice na Mediteranu, koja je u Italiji objavljena 2014. godine, najvažnije
Ivetičeve knjige su: Balkanski ratovi
1912-1913. (2006), Istra 1500-1797.
Granična oblast (2010), San o
Jugoslaviji. Izvori jugoslovenstva (2012) i Istočni Mediteran. Istorijski atlas Mediterana (2015).
Нема коментара:
Постави коментар