 |
| Branko Schmidt - foto Vladimira Špindler |
Gost ovogodišnjeg Martovskog festivala biće poznati hrvatski reditelj i scenarista Branko Šmit (Schmidt),
čiji će film „Prvi do srca – Ivo Gregurević“ (Hrvatska, 2019, 51′)
imati srpsku premijeru u okviru programske celine „Regionalna panorama“.
Nedugo nakon smrti Ive Gregurevića HRT je
donela odluku da producira biografski dokumentarac o životu i delu
velikana hrvatskog glumišta, a rad na filmu trajao je oko 9 meseci. Šmit
i deo ekipe filma predstaviće se publici u Beogradu.
Život glumca Ive Gregurevića neobično je filmski. Zato je njegov dugogodišnji prijatelj, saradnik, kum, Branko Šmit napravio vrlo ličan, biografski film. Kroz svedočenja ljudi pokazao je nepoznatog Ivu. Ivu koji je mrzeo samoću, zvao ljude u različito doba dana i noći, dolazio u kuće nenajavljen, tražio društvo, neumorno okupljao ljude oko sebe. Onda život bude ironičan: Ivo je zaplesao svoj poslednji ples sam, u noći između 1. i 2. januara 2019. godine. Svetska premijera filma bila je u Orašju, rodnom mestu Ive Gregurevića, u kome je glumac osnovao i Dane hrvatskog filma.
Život glumca Ive Gregurevića neobično je filmski. Zato je njegov dugogodišnji prijatelj, saradnik, kum, Branko Šmit napravio vrlo ličan, biografski film. Kroz svedočenja ljudi pokazao je nepoznatog Ivu. Ivu koji je mrzeo samoću, zvao ljude u različito doba dana i noći, dolazio u kuće nenajavljen, tražio društvo, neumorno okupljao ljude oko sebe. Onda život bude ironičan: Ivo je zaplesao svoj poslednji ples sam, u noći između 1. i 2. januara 2019. godine. Svetska premijera filma bila je u Orašju, rodnom mestu Ive Gregurevića, u kome je glumac osnovao i Dane hrvatskog filma.
Branko Šmit (Schmidt) je rođen 1957. u Osijeku. Na Akademiji dramske umetnosti u Zagrebu, odsek filmske i TV režije, diplomirao je zapaženom TV dramom „Rano sazrijevanje Marka Kovača“. Prvi celovečernji film „Sokol ga nije voleo“, prema tekstu Fabijana Šovagovića, režira 1988. i za to ostvarenje dobija nagradu za debitanta godine na Pulskom festivalu. Usledili su filmovi: „Đuka Begović“, „Vukovar se vraća kući“, „Božić u Beču“ – o senzibilnim pojedincima u surovoj ratnoj stvarnosti, za koji 1997. osvaja pulsku „Zlatnu arenu“ za scenario. Isto priznanje mu je pripalo i tri godine kasnije za film „Kraljica noći“ (hrvatski kandidat za „Oskara“). Njegovo najnagrađivanije ostvarenje je drama o trgovini ljudima „Put lubenica“. Godine 2009. filmom „Metastaze“, koji je ovenčan „Zlatnom arenom“ za najbolji film u Puli, kao i nagradom za najbolji film na beogradskom FEST-u, počeo je trilogiju, u kojoj su usledili „Ljudožder vegetarijanac“ 2012. i „Agape“ 2017. U ovim filmovima, koji su kritika savremenog hrvatskog društva, secira goruće probleme kao što su nacionalizam, korupcija, kriminal, neprihvatanje različitosti. Dokumentarni film „Prvi do srca – Ivo Gregurević“ je njegova posveta velikanu hrvatskog i jugoslovenskog glumišta.
Нема коментара:
Постави коментар