Želite li da vidite svog đavola?

Klub 128 vas poziva da im se u narednim mesecima pridružite na predavanjima u okviru našeg ciklusa LIK SOTONE U KNJIŽEVNOSTI. 

 

Ideja ciklusa jeste da se kroz kapitalna dela svetske književnosti predstavi lik Sotone. Polazište za ova razmišljanja biće pitanja Sotone kao anti-junaka, relacija lika Sotone sa protagonostima, ali i odnos zla, književnosti i čovečanstva uopšte. Sotona je protivnik a religije ga doživljavaju kao palog anđela -demona, vraga. On je biće s nadprirodnim osobinama, nečastivi, često simbol napasti i zla.

“Đavlova najveća prevara jeste to što nas uverava da on uopće ne postoji”, napisao je u XIV veku pesnik Šarl Bodler. Biće da ga je taj repati stvor i nagovarao da izvrši samoubistvo. 

Drugo predavanje u okviru ciklusa, naslova LIK ĐAVOLA U GNOSTIČKIM SPISIMA, održaće se u četvrtak, 16. marta, u 20h, u sali 11 Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu.

Bićete u prilici da saznate nešto o gnostičkim spisima, sa akcentom na Gnostičkim jevanđeljima, te na koji način lik Sotone figurira u njima. Predavanje „Lik đavola u gnostičkim spisima“ unekoliko dopunjuje priču o biblijskoj tematici, s tim što pažnju usmerava na tekstove koji nisu ušli u kanon Svetog Pisma. Predavanje drži profesor Petar Jevremović.

Gnosticizam (grč. γνώσις gnosis - znanje ) je sinkretički verski pokret koji se razvijao u ranim vekovima hrišćanstva, dok nije potisnut u 4. veku, kada je pravoverno hrišćanstvo postalo zvanična religija Rimskog carstva. Bio je rasprostranjen Sredozemljem i Srednjim istokom u prvim vekovima hrišćanstva. Gnosticizam nije bilo jedno učenje, nego više njih, koja su imala zajedničke crte. Kao što govori pojam „gnosis“, osnovna ideja gnosticizma je da čovek dolazi do svoga spasenja samo putem „poznanja“ istine. U okrilju gnostičkog pokreta su se pojavile i ideje koje vezujemo za istočne religije ali su bile suzbijane i osuđivane od zvaničnog hrišćanstva.

Petar Jevremović (Beograd, 1964) je predavač na Katedri za psihologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu. Oblasti Jevremovićevih istraživanja su psihoanaliza, psihologija religije, hermeneutika i ontologija. Preveo, priredio i komentarisao „Gnostičke stoslove Maksima Ispovednika“. Objavio je knjige „Psihoanaliza i ontologija“ (1998), „Lakan i psihoanaliza“ (2000), „Telo, fantazam, simbol“ (2007), „Logos – Politropos“ (2013), „Biće/rasutost“ (2014). U domaćoj i stranoj periodici objavio je veliki broj ogleda i studija u kojima interdisciplinarno sagledava teme iz psihologije, religije i književnosti.