Istorija nasilja Eduara Luja

O Lujevom autobiografskom romanu, koji književni kritičari žanrovski svrstavaju i u gej fikciju, govorio je prevodilac Ivana Misirlić, umetnički direktor Bitefa Ivan Medenica i književni kritičar Zoran Janković.

Srpski prevod ove knjige objavljen je sredinom septembra uoči gostovanja istoimene predstave na Bitefu, koju su zajedno režirali nemački reditelj Tomas Ostermajer, Florijan Borhmajer i autor romana.

Luj je na književnoj sceni – francuskoj i svetskoj, prisutan pet godina tokom kojih je napisao tri romana, uglavnom baveći se sobom i svojim životom. Rođen je kao Edi Belgel 1992. u Amjenu. Odrastao je na severu Francuske u Alankuru, gde se događa i njegov prvi roman iz 2014. „Gotovo je sa Edijem Belgleom“, koji je Laguna krajem 2018. prevela i objavila na srpskom jeziku.

Ova autobiografska knjiga o francuskoj radničkoj klasi, Lujevoj homoseksualnosti i reagovanju okoline u Francuskoj je dostigla tiraž od 300 hiljada primeraka, a prevedena je na 20 jezika.

„Istorija nasilja“ je drugi roman ovog autora. U Francuskoj je objavljen 2016. i takođe je autobiografski – govori kako je pisca na Badnje veče 2012. opljačkao, silovao i umalo ubio neznanac kog je „pokupio“ sa ulice i doveo u stan. Luj o tom nasilju koje je doživeo piše iz različitih uglova – sećanja na traumatičan događaj, samoreispitivanja i pokušaja rekonstrukcije onog što se dogodilo, svedočenja u policiji, kod lekara, pred prijateljima, rođacima, nepoznatim ljudima…, kao i priče drugih o tome što ga je zadesilo, otkrivajući začaran svet predrasuda, rasizma, netolerancije, provincijalizma, neprofesionalnosti sa kojima se suočava savremeno društvo.

U njegovom autorskom tekstu iz 2017. „Zašto moj otac glasa za Le Pena“, objavljenom na naslovnoj strani Njujork tajmsa, u kome objašnjava uzrok porasta popularnosti nacionalistički i desničarski orijentisanih političara među radničkom klasom i siromašnim slojevima u Francuskoj, nalaze se zameci njegovog trećeg romana „Ko je ubio mog oca“, objavljenog prošle godine.

Foto: Heike Huslage-Koch

Eduar Luj rođen je kao Edi Belgel 1992. u Amjenu. Odrastao je u Alenkuru, malom mestu na severu Francuske. Prvi je u svojoj porodici završio fakultet: najpre je studirao istoriju na Univerzitetu u Pikardiji, da bi 2011. prešao u Pariz i studirao sociologiju na čuvenoj Ekol normal superijer. Zvanično je promenio svoje ime 2013. u Eduar Luj. Iste godine priređuje zbornik tekstova Pjer Burdije: Nasleđe nepokoravanja. U dvadeset prvoj godini (2014) objavio je Gotovo je s Edijem Belgelom, autobiografski roman koji je izazvao veliku medijsku pažnju i bio veoma hvaljen, ali i povod brojnih kontroverzi. Slede romani Istorija nasilja (2016) i Ko je ubio mog oca (2018). 

U delima Eduara Luja književnih kritičari vide uticaj sociologa Pjera Burdjea i američkog pisca Vilijama Foknera.