XX Festival nitratnog filma – Putopisi s početka veka

Putovanje po Jugoslaviji, novoj evropskoj kraljevini” (USA, 1931./32.)

U sekciji  Drugi o nama odgledali smo:

 „Dunav od izvora do Ušća” (Nemačka, 1913./14.),

 „Putovanje po Jugoslaviji, novoj evropskoj kraljevini” (USA, 1931./32.)...

Ovi crno beli putopisi s početka XX veka svedoče o jednom svetu kojeg više nema.

U prvom krećemo kroz idilične nemačke gradove, posećujemo znamenitosti, s ekrana nas gledaju ljudi koji poziraju ali ne puće usne, niti prave grimase. Dok gledamo reku, obrise gradova, dvoraca i crkava, slike prati muzika koju pijanista svira. Sasvim neobično iskustvo. I tako dolazimo i do naših krajeva: Salzburga, Beča i Budimpešte. Budimpeša-Dunavom plove parobrodu, a s peštanske strane obalu obrubljuju prizemni kućerci. U priobalju ukotvljeni brodovi na koje utovaruje buriće. Stižemo tako i do Beograda, do Beogradske tvrđave, onda vidimo gradsku pijacu i nastavljamo dalje Đerdapskom klisurom da bismo plovidbu završili u Crnom moru. Po ovom filmu niko ne sluti da se sprema Veliki rat, strahote koje će sav ovaj region skupo koštati.

Drugi filmski putopis svedoči o mladoj državi, kako se to konstatuje na početnoj špici zemlji različitosti. Krećemo od Bleda gde vidimo kralja Aleksandra u krugu rodbine i prijatelja. Zatim idemo do Plitvičkih jezera i Dubrovinika, da bismo nastavili kroz Hercegovinu, obišli Mostar i Sarajevo. A onda se, iznenada, obreli u Topoli, na kraljevskom imanju. Potom razgledamo iz aviona Beograd, Zagreb i Ljubljanu. Izveštač hvali puteve mlade kraljevine. U Beogradu ga zanima Beogradska tvrđava i dvorovi; kako oni koji se nalaze u gradu, tako i onaj koji se nalazi dislociran i ponosno stoji na brdu. Bejahu to vremena kada su investitiori mogli ležerno da biraju lokaciju za izgradnju. Zagreb je, takođe, proređen, a gradska pijaca je spuštena na Trg Bana Jelačića. Ono što je moglo da nervira ne loš i nesihron prevod, ali je onima kojima je to moglo da pomogne na raspolaganju bio i francuski prevod.