„Madam Baterflaj“ Pučinijevog festivala iz Tore del Laga u Narodnom pozorištu u Beogradu

 

Italijanski institut za kulturu u Beogradu predstavlja i podržava ekskluzivno izvođenje opere „Madam Baterflaj“ Đakoma Pučinija u nedelju, 28. novembra, u 19.00 časova u Narodnom pozorištu u Beogradu.

 

Postavka „Madam Baterflaj“ u Narodnom pozorištu u Beogradu je produkcija Fondacije Pučinijevog festivala iz Tore del Laga Pučini, mesta u kojem je Pučini živeo i komponovao svoja nezaboravna dela, u saradnji sa Italijanskim institutom za kulturu u Beogradu i Narodnim pozorištem u Beogradu. Pučinijev festival iz Tore del Laga, koji se svake godine održava u prelepom ambijentu Gran Teatra pod vedrim nebom u prisustvu više hiljada posetilaca, najznačajniji je događaj posvećen ovom operskom kompozitoru XX veka, čija se dela najviše izvode i koji je omiljen kod publike širom sveta. Đakomo Pučini je duge tri godine istraživao i detaljno proučavao navike i običaje Japana kako bi stvorio Ćo-Ćo San, svoju heroinu koja nakon 117 godina od svog prvog izvođenja, 17. februara 1904. u Milanskoj skali, i 101 godinu od svog prvog predstavljanja u Narodnom pozorištu u Beogradu, 11. februara 1920, čuva i dalje svoj neodoljivi šarm. 

 

Biće ovo jedinstvena prilika da se čuju glasovi izuzetnih solista, Šoko Okade (Ćo-Ćo San), Vinčenca Kostanca (Pinkerton) i Arijane Manganelo (Suzuki), pod dirigentskim vođstvom maestra Fabricija Venture i u režiji Manu Lali. Narodno pozorište u Beogradu učestvuje sa svojim orkestrom i horom. Veličanstvena italijanska scenografija sa predivnom šumom od živog drveća biće upotrebljena na sceni Narodnog pozorišta. Kostimi su originalne kreacije Pučinijevog festivala. 

Fabricio Ventura je posle studija klavira i kompozicije diplomirao na odseku za dirigovanje orkestrom i horom na Muzičkoj akademiji u Beču. Njegov repertoar je izuzetno širok i kreće se od perioda baroka pa do naših dana i obuhvata više od 90 operskih naslova kao i svu najznačajniju simfonijsku produkciju. Od 1998. do 2002. je bio prvi dirigent Nacionalnog teatra u Nirnbergu i nastavio je kao njihov saradnik sve do 2005. godine kao gostujući dirigent. Godine 2002. postaje glavni dirigent Nacionalnog teatra u Memingenu, a u tom periodu sarađuje i sa drugim operskim kućama kao što su Kraljevska operska kuća u Londonu, Edinburški festival, Kraljevski teatar u Kopenhagenu, Stokholmu, Opera u Oslu, Pragu, Sidneju, ali i u Rimu, sarađuje sa Fondacijom Arena u Veroni, Teatro Verdi u Trstu, Bolonji itd. Kada je simfonijska produkcija u pitanju sarađuje sa mnogim evropskim simfonijskim i kamernim orkestrima iz Minhena, Štutgarta, Hamburga, Krakova, Ciriha, Beča, Bratislave, kao i sa Sicilijanskim simfonijskim orkestrom, Regionalnim toskanskim orkestrom, Omladinskim orkestrom EU i brojnim drugim orkestrima. Takođe sarađuje sa brojnim sastavima koji izvode baroknu muziku, a sam je osnivač Festivala duhovne muzike u Minsteru (Nemačka). Umetnički je direktor Filharmonijskog društva grada Bijene (Švajcarska) još od 1990. godine.

 

Manu Lali je na scenu postavila prozna dela, operske predstave, kao i druge brojne predstave koje promovišu muziku i nauku u saradnji sa mnogim organizacijama, fondacijama, nacionalnim i međunarodnim prestižnim institucijama, dovodeći na scenu hiljade dece, mladih ljudi i odraslih svih godina starosti. Njen rad kao stiliste predstavlja svojevrsne edukativne projekte napravljene po meri: intenzivan istraživački rad baziran na pozorištu i muzici kao načinu odrastanja, razvoja i otkrića, na promociji kulture mira i tolerancije i na priznavanju različitosti i velikih potencijala u izražavanju i komunikaciji. Poslednjih godina se u saradnji sa asocijacijom Venti Lućenti specijalizovala na projektima u okviru muzičkog obrazovanja i promociji operske i simfonijske muzike, priređujući predstave koje uključuju učešće nekoliko stotina dece pored profesionalnih pevača i muzičara u saradnji sa mnogim značajnim institucijama poput Fondacije Mađo Muzikale iz Firence, Akademija Nacionale di Santa Čečilija, Regionalni orkestar Toskane, Nacionalni simfonijski orkestar RAI. Ova režiserka retkog senzibiliteta u 2019. godini potpisuje novu postavku Pučinijevog remek dela Madam Baterflaj, za koje je, pored režije, radila i scenografiju i kostim.

 

Šoko Okada, sopran, školovala se u rodnom Japanu gde je diplomirala solo pevanje i završila  master studije na Nacionalnom univerzitetu za lepe umetnosti i muziku u Tokiju, a dalje je pohađala master klas Monserat Kabalje u Saragosi i Akademiju Pučini u Tore del Lago. Dobitnica je mnogih stipendija za usavršavanje Vlade Japana i međunarodnih fondacija, i nagrađivana je na značajnim međunarodnim takmičenjima: prva nagrada „Mikelanđelo Kupisti“, Pučinijeva akademija Tore del Lago, dva puta na takmičenju u Pistoji, na Italijansko-japanskom takmičenju itd. U periodu od 2007. godine pa do danas imala je brojne značajne koncerte u Japanu i u inostranstvu, najviše u Italiji gde i sada živi i radi. Neke od najvažnijih uloga koje je do sada ostvarila u svojoj karijeri su: Ćo-Ćo San u Madam Baterflaj, naslovne uloge u operama Turandot, Toska, Sestra Anđelika, Aida, Lejdi Magbet, zatim uloga Mimi u Boemima, Abigejl u Nabuku, a pevala je i u Verdijevom Rekvijumu. Sarađuje sa značajnim dirigentima i operskim kućama, kao i međunarodnim muzičkim festivalima.

 

Vinčenco Kostanco je rođen 1991. godine i jedan je od najmlađih tenora na međunarodnoj operskoj sceni. Sa šest godina postao je član dečijeg hora Teatra San Karlo u Napulju. Kao solista debitovao je sa samo jedanaest godina u jednoj savremenoj operi u istom ovom teatru. Diplomirao je na konzervatorijumu a paralelno je učio pevanje sa Marčelom Ferarezijem i  usavršavao se kod Pjera Đulijačija. Osvojio je Oskar za operu (nagrada Tenore New Generation) u Dohi (Katar) 2014.godine. Iako veoma mlad, sarađivao je sa svetski poznatim rediteljima i dirigentima kao što su: Miung-vun Čung u Teatru La Feniče u Veneciji i u Tokiju, Džejms Konlonal u Teatru Real u Madridu, Ema Dante u Teatru Masimo u Palermu, Daniel Oren i Franko Zefireli u Areni u Veroni i Liliana Kavani u Gran Teatru del Liseo u Barseloni. Peva u najboljim teatrima širom sveta.

 

Arijana Manganelo, mladi mecosopran, započela je učenje solo pevanja sa Lukrecijom Rafaeli u Čelenu, da bi zatim nastavila na Visokoj školi Veki Toneli u Modeni, u klasi Raine Kabaivanke i Marije Kostance Noćentini, gde je i diplomirala sa najvišim ocenama. Poslednjih nekoliko godina je pevala veoma važne uloge u klasičnim operskim predstavama u pozorištima u Italiji: Teatro Ređo u Parmi, Teatro Pavaroti u Modeni, Teatro Rosini u Pezaru, kao i u inostranstvu – uloga Suzuki u Pučinijevoj Madam Baterflaj na Operskom festivalu u Japanu, a tokom operske sezone 2020/21. godine pevala je značajne uloge pri Berlinskoj operi. Pobednica je X Međunarodnog konkursa za operske pevače Pienca 2019. godine, kao i finalista takmičenja Otavio Ziino.