Istoriografska studija Ljubinke Škodrić u izdanju Arhipelaga i Instituta za savremenu istoriju: Žena u okupiranoj Srbiji

 

 Nastala kao plod dugogodišnjih istraživanja jedne u velikoj meri zapostavljene istoriografske teme, izvrsno napisana knjiga Ljubinke Škodrić prva je istorija žene u dramatičnim događajima Drugog svetskog rata.

 

Autorka ispituje najpre nasleđenu poziciju žene iz predratnog srpskog i jugoslovenskog društva, predstavljajući ženu u društvu Srbije („od tradicionalnog ka modernom“) i istoriju ženskog pitanja u Kraljevini Jugoslaviji.

 

Autorka se potom usredsređuje na poziciju žene u različitim ideološkim i političkim formacijama i strukturama koje su delovale na teritoriji Srbije: od istorije žene pod okupatorskom, nacističkom vlašću, preko istorije žene pod Nedićevom upravom, do istorije žene u ravnogorskom pokretu i u partizanskom pokretu.

 

Opisujući sudbinu i poziciju žene u okupiranoj Srbiji od 1941. do 1944. godine, Ljubinka Škodrić u ovoj jedinstvenoj, otkrivalačkoj i neophodnoj knjizi govori o temamam u rasponu od položaja žene u Trećem rajhu do društvenog položaja žene u Srbiji pod okupacijom, od saradnje sa okupatorom do represije nad ženama, od intimnih veza sa okupatorom do svakodnevnog života u selu i gradu pod okupacijom, od ženskih udruženja pod okupacijom do učešća žena u ratu i borbama.

 

"Obimna izvorna građa i literatura poslužili su kao osnov pokušaju da se pruži što kompleksnija i detaljnija slika položaja žene u okupiranoj Srbiji 1941–1944. godine. Osim nastojanja da se pojedine pojave i procesi, koji su se činili najvažnijim, detaljno i analitički prikažu, da im se pronađu koreni i uzroci, da se sagledaju i uklope u opštu sliku istorijskog razvoja, težilo se da se proprate i ostale, manje bitne, ali uočljive pojave i procesi i da se na taj način pruži potpunija i sadržajnija slika položaja žene tokom nemačke okupacije Srbije u Drugom svetskom ratu", kaže Ljubinka Škodrić povodom svoje knjige Žena u okupiranoj Srbiji 1941–1944.

Ljubinka Škodrić (Beograd, 1975) je naučna saradnica Instituta za savremenu istoriju. Diplomirala je (2000), magistrirala (2008) i doktorirala (2015) na Odeljenju za istoriju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Bavi se proučavanjem istorije Srbije tokom Drugog svetskog rata. Objavila je više radova iz kulturne i društvene istorije Srbije u Drugom svetskom ratu, kao i iz arhivistike. Autorka je monografije Ministarstvo prosvete i vera u Srbiji 1941-1944. Sudbina institucije pod okupacijom (2009). Sa Ivanom Pantelić i Jelenom Milinković, objavila je knjigu Dvadeset žena koje su obeležile 20. vek u Srbiji (2013). Zajedno sa Jelicom Reljić, priredila je monografsku studiju Izložbe Arhiva Srbije 1948–2018 (2019).