U okviru
strategije Bitefa koja podrazumeva čvršće povezivanje programa festivala sa
teatrom, u sezoni 2019/20 Bitef teatar započinje sa novim konceptom. Radi se o
naporima da se napravi organska veza između svakog izdanja festivala i
pozorišne sezone koja mu sledi. U ovakvoj postavci, sezone Bitef teatra bi
predstavljale reakciju na festivalska izdanja, ulazile u dijalog sa njim i bile
neka vrsta njegove „produžene ruke”
tokom godine, čime se nadamo da bi se u potpunosti ostvarilo ono što je Bitef
teatru namenila Mira Trailović pre trideset godina.
Pod
sloganom Nastavimo iz početka,
sezona 2019/20 Bitef teatra se oslanja na
koncept 53. Bitef festivala koji se bavio raspadom zajednice na svim nivoima i
pokušajem definisanja alternativa za stanje u kome se nalazi naša civilizacija.
U formalnom smislu, predstave će pokušati dodatno da istražuju elemente
imerzivnosti u pozorištu, odnosno, one pozorišne forme u kojima se briše jasna
granica između izvođača i publike.
Ne slučajno, sezonu započinjemo1. oktobra premijerom
predstave Gradovi kojih više nema jedne od najznačajnijih svetskih
koreograkinja, Konstance Makras. Predstava se realizuje uz učešće plesača Bitef dens kompanije, jednog
od stubova Bitefa teatra, koja ove godine proslavlja desetogodišnjicu rada. Autorski
tim, između ostalih, čine i autorka muzike Aleksandra Đokić, kao
ikostimografkinja Selena Orb, dok su izvođači Marija
Bergam, Ana Ignjatović Zagorac, Branko Mitrović, Tamara Pjević, Miona Petrović,
Jakša Filipovac, Nataša Gvozdenović, Nikola Živković i Una Vujošević.
Konstanca Makras između ostalog kaže da ova
predstava istražuje arhitektonska mesta u ulozi narativnih instrumenata naše
istorije – u svrhu ponovnog pisanja istorije, vidanjem rana prošlosti, i zarad
razumevanja savremenih događaja (na ličnom i globalnom planu) kao dela
neprekidnog ciklusa koji doživljavamo kao protok vremena. Priče očevidaca
bombardovanja Drezdena u februaru 1945, koje se prepliću se sa sećanjima
izvođača i njihovih porodica na slična iskustva iz NATO bombardovanja, ukazuju
na to da se talasi istorije i politike ponavljaju.
Premijera predstave Gradovi kojih više nema je na programu 1. oktobra sa početkom u 20
časova, dok je prva repriza 2. oktobra. Publika Bitef teatra je, od ove sezone,
u mogućnosti da nabavi ulaznice za predstave elektronskim putem. Više
informacija na www.bitef.rs
Konstanca Makras o projektu
Gradovi kojih više nema vodi
ka istraživanju umetnosti sećanja, ili ars memoriae, u kojoj se sećanja
naročito čvrsto vezuju za fizičke lokacije, prostorije i arhitekturu.
Ishodište ovog komada bio je grad kao konkretna geografska lokacija, kao
sidrište sećanja. Šta biva sa našim uspomenama, šta biva sa onima koji
nastavljaju da pamte ta fizička mesta čak i nakon što ona budu uništena?
Postupci
izvođača na sceni odnose se na antičke veštine ars memoriae, prema
kojoj, da bismo vratili u sećanje stvar koju želimo da upamtimo, najpre
moramo da saberemo utiske. U središtu te mnemoničke tehnike jeste
prostorna orijentacija. Na koji nam način u svrhu sećanja mogu poslužiti
prostorije i mesta?
Sećanje
na gradove koji više ne postoje istražuje arhitektonska mesta u ulozi
narativnih instrumenata naše istorije – u svrhu ponovnog pisanja
istorije, vidanjem rana prošlosti, i zarad razumevanja savremenih
događaja (na ličnom i globalnom planu) kao dela neprekidnog ciklusa koji
doživljavamo kao protok vremena.Sećajući se gradova... priče očevidaca
bombardovanja Drezdena u februaru 1945, koje se prepliću se sa sećanjima
izvođača i njihovih porodica na slična iskustva iz NATO bombardovanja,
ukazuju na to da se talasi istorije i politike ponavljaju.Komad takođe preispituje odnose arhitekture i memorije kao fizičkog iskustva.
KONSTANCA MAKRAS
je studirala ples u Buenos Ajresu, Amsterdamu i u Mers
Kaningem Studiju u Njujorku. Od 1995. živi u Berlinu. Godine 2003, zajedno sa
dramaturškinjom Karmen Menert, osniva kompaniju Dorki Park, interdisciplinarni
ansambl koji stvara u oblasti plesa, teksta, žive muzike i filma, i koji od
tada nastupa širom sveta. Makras 2008. dobija nagradu Gete Instituta za komad
Pakao na Zemlji. Njen projekat Megalopolis 2010. osvaja nagradu Faust za
koreografiju. Iste godine, Makras je bila jedan od predavača na Vilijam L.
Abramovič rezidensu Tehnološkog Instituta Masačusetsa. Osim za svoju kompaniju,
Konstanca Makras kreira predstave i za Baletski ansambl Teatra Colon u Buenos
Ajresu kao i za plesnu kompaniju Geteborške opere.
Autor je mnogobrojnih projekata
među kojima su: Pakao na Zemlji, Megalopolis, Otvorena za sve, Prošlost,
Duhovi, Palata...
Predstava Konstance Makras Big in
Bombaj bila je uvrštena u selekciju glavnog programa 40. Bitef Festivala.
O Bitef dens kompaniji
Osnovana
je 2009. godine kao prva trupa savremene igre u Srbiji koja je vezana
za jednu instituciju kulture, i koja je omogućila da publika tokom cele
pozorišne sezone može da prati kvalitetan plesni teatar. Tokom deset
godina postojanja Bitef dens kompanija je realizovala trideset dve
plesne produkcije, i preko sto pedeset gostovanja u zemlji i svetu,
(Slovenija, Hrvatska, Crna Gora, Poljska, Švedska, Mađarska, Rumunija,
Japan, Bosna i Hercegovina, Makedonija...). Kompanija je ostvarila
saradnju sa nekim od najeminentnijih domaćih, regionalnih i evropskih
koreografa, poput Gaja Vajcmana, Roni Haver, Jasmin Vardimon, Isidore
Stanišić, Edvarda Kluga, Konstance Makras, Dalije Aćin, Zorana
Markovića, Maše Kolar, Branka Potočana, Lea Mujića, Dunje Jocić...
Predstave Mirisi cimeta, Otelo, Božanstvena komedija, Karmen u IV runde, Alfa bojsi, Soneti, Yesterday, Ptice... doprinele su da se formira nova publika koja redovno prati plesni teatar, a otvorena je i plesna scena za decu koja ima za cilj da najmlađoj publici približi umetnost igre.
Нема коментара:
Постави коментар