DAMIR IMAMOVIĆ SEVDAH TAKHT NASTUPIO NA V TODO MUNDO FESTIVALU!

World Music festival "TODO MUNDO", u svom petom izdanju, predstavio je koncert Damira Imamovića sa grupom Sevdah Takht. Originalna zvezda novog sevdaha pojavika se po prvi put u Beograd u proširenoj postavi, 23. aprila u Velikoj sali Doma omladine Beograda. 

Novi album “Dvojka”, koji ovih dana objavljuju za Glitterbeat (izdavačku kuću koja je već drugu godinu uzastopno proglašena za najboljeg world music izdavača), stiže nakon mnogo hvaljenog prvenca iz 2012. godine, i slušaocima donosi mnogo unutrašnje lepote i duboku refleksiju zrelog autora.

Preuzevši ime od sevda, turske riječi za ‘ljubav’, s korenom u arapskom sawda (‘crna žuč’ ili ‘melanholija’), sevdah se na Balkanu izvodi, u ovoj ili onoj formi, negde od 15. veka. Iako se možda prečesto podleže iskušenju da se nazove i “bosanskim bluzom”, sevdalijska poetska i muzička preokupiranost ljubavlju, čežnjom i gubitkom otkriva vezu s drugim evropskim tradicijama kakva je, npr., fado, čiji centralni koncept saudade i sam stoji u vezi sa sawda.

Rođen i odrastao u Sarajevu, Damir Imamović uronio je u zvuk sevdaha još od djetinjstva. Mnogo je toga napisano o njegovoj zvezdanoj porodičnoj tradiciji – dedi i ocu koji su zapamćeni kao legende ovog žanra. Međutim, Imamovićeva umetnost nije ništa drugo do tiha, uporna pobuna unutar sevdaha – duboko promišljen rad koji odbija zavodljivost nacionalizma. On tu muziku odvodi izvan njenog rodnog mesta i pokazuje joj svet.

Novi album pod imenom “Dvojka” dovodi u pitanje ortodoksno shvatanje sevdaha i odnosi se na dvočetvrtinski ritam iz vremena ‘zlatnog doba’ sevdaha – 1950ih i 1960ih, kada su mnoge konvencije žanra kodificirane. Ipak, ovo ne bi bio album Sevdah Takhta da od samog početka ne kreće potpuno po svom: ‘Sarajevo’, pesma koja otvara album, stavlja poznato sevdalijsko sazvučje u službu jednog ‘drugog Sarajeva’, nestajućih i zaboravljenih generacija onih koji se nisu uklopili, a tiho su obojili kulturni i politički život bosanskog glavnog grada. Celokupnim albumom provejava elegična atmosfera, ali i sporogoreća ekstaza: od ‘Opio se mladi Jusuf-beg’, pa sve do predivne i gipke ‘Lijepa Zejno’, pesme koja pokazuje tačno šta nedavno uvođenje violine donosi Sevdah Takhtu. Između njih leže pesme nade i slomljenog srca u zadivljujućoj igri između tradicije i inovacije, na albumu koji je više ili manje jednako podeljen između Imamovićevih originalnih kompozicija i pesama autora čija su imena odavno zaboravljena.

U rukama slabijeg muzičara, ovo bi moglo nalikovati pukoj arheologiji. Ali iza Imamovićevog predivnog, sazrelog glasa i zabavljanja s svojim novim, specijalno za njega napravljenim tamburom, stoji retko dobar i nedovoljno hvaljen bend: perkusionista Nenad Kovačić; basista Ivan Mihajlović, zaigran i mrtav ozbiljan, sve u istom dahu; te novopridošla Ivana Đurić, čija violina predstavlja usidrenje u tradiciju sevdaha

Njihove priče su globalne, a dolaze iz istinske ljubavi za regionalnu tradiciju iz koje potiču – ljubavi koja je dovoljno jaka da izdrži zahtjeve koje pred nju postavlja ovaj mladi i neumorni umjetnik. Onoliko koliko je kultura uvijek i politika, ovo je suštinski politički projekt. Imamovićev najsnažniji lični iskaz do sada. 

Delić atmosfere sa koncerta možete osetiti ovde.